Ben zo terug

Ontroerend verhaal van een meisje dat op zoek gaat naar de waarheid over haar verleden. Je kon aan mama niet echt zien dat er iets mis was met haar hersenen, maar zodra ze iets zei, was het duidelijk. Ze had een heel hoge stem, als een klein meisje, en ze kende maar drieëntwintig woorden. Dat weet ik zo precies omdat we aan de binnenkant van de keukenkast een lijstje hadden gehangen waarop we de woorden schreven die mama gebruikte. De meeste waren gewone woorden zoals goed, meer en warm, maar er was één woord dat alleen mijn moeder zei: zof. Dit mysterieuze woord zof laat de twaalfjarige Heidi niet meer los. Ze zit vol vragen over haar verleden en is ervan overtuigd dat dit woord de sleutel is. Haar verstandelijk gehandicapte moeder kan haar geen antwoorden geven. Op een dag vindt Heidi foto’s van vroeger, die haar op weg helpen om de geheimen van haar verleden te ontrafelen.