O. vertelt
Niemand zou zich anders moeten voordoen om erbij te horen
Zowel binnen mijn carrière in het jeugdwerk en mijn gekozen positie op het voetbalveld moet ik mijn mannetje staan. Op het veld sta ik namelijk in de verdediging, een positie waarbij je jezelf soms al eens echt moet durven gooien. Op het speelplein koos ik voor kinderen met een beperking waar je soms hard moet zijn. Een gevoel dat ik ook wel mee neem in de rest van mijn leven. Het gebeurt soms dat ik op straat word nagekeken of nageroepen, maar dat laat ik dan aan me passeren. Zoiets raakt me niet.
Ik heb me geout toen ik 18 jaar was. Ik weet het nog goed…
Ik had ook wat schrik voor de reacties van mijn ouders en dichte omgeving. Mijn ouders zijn voor mij heel belangrijk en je weet maar nooit. Uiteindelijk bleken mijn zorgen onterecht te zijn, mijn ouders en omgeving hebben me aanvaard zoals ik ben.
Binnen mijn voetbalclub of de animatorenploeg is iedereen op de hoogte.
Ik vind het enorm belangrijk dat iedereen zichzelf kan en mag zijn, overal en in alles wat je doet in het leven. Niemand zou zich anders moeten voordoen om erbij te horen. Ook hier kreeg ik nooit negatieve reacties, ik heb dan ook nooit het gevoel gehad dat ik er niet bij hoorde.
Dat er bij beide ploegen al andere mensen uit de kast waren, maakten het voor mij iets makkelijker, dat besef ik
Ik moest zelf geen bruggen bouwen op dat vlak. Veel hangt dus ook af van de groep waarin je terechtkomt. Een voetbalploeg lijkt me dan, los van de vele stereotypen die hier – vaak onterecht – over bestaan, wel een van de makkelijkste omgevingen om uit de kast te komen. Je weet dat het een plek is waar dit kan voorkomen en je neemt dit er graag bij. Want uiteindelijk gaat het hem vooral over de sport waarom je daar samen zit in de kleedkamer, iedereen is er met hetzelfde doel.
De manier waarop P!nk in het leven staat inspireert mijn nu, maar vroeger had ik niemand naar wie ik echt naar opkeek of aan wie mezelf aan spiegelde.
Toch wil ik graag zelf nog meegeven dat het belangrijk is om jezelf te omringen met mensen waarbij je jezelf mag zijn. Mensen die je aanvaarden zoals je bent en die je op weg helpen naar de beste versie van jezelf. Mensen die je niet doen vergeten dat je mooi bent zoals je bent, uniek. En ik, ik heb dat geluk gevonden.
Het gebeurt soms dat ik op straat word nagekeken of nageroepen, maar dat laat ik aan me passeren