Emotie in het spel

Op het spelbord zie je een spelroute waarop de pion kan vorderen naargelang de dobbelsteenscore.
De spelroute is een variatie van beeldvakjes van 4 verschillende emotiegezichtjes (blij, boos, bang, verdrietig).
Op de spelroute zijn er tussen de emotiegezichtjes ook nog 6 hartvakjes verspreid.
Deze zijn bedoeld voor speciale gezamenlijke opdrachten van de spelers.
Welke opdrachten je gezamenlijk wil doen kan je afspreken voor het spel begint.
Bijvoorbeeld: elkaar knuffelen, applaudisseren, samen iets tekenen….
De gezichtenkaartjes worden eerst volgens soort in 4 pakjes klaargelegd (blij, boos, bang, verdrietig).
Op het einde van de spelroute is een beeldvakje voorzien voor het plaatsen van de 4 pluimkaartjes.
Er wordt om beurten met de dobbelsteen gegooid: elke speler aan beurt zet dan de pion verder volgens zijn gegooide score.
De speler neemt dan het gezichtkaartje met een bepaalde emotie waar de pion op stopt en geeft het aan een van de andere spelers die dan de aangeduide opdracht op de achterzijde van het kaartje in verband met de emotie van het gezichtje moet uitvoeren.
De 9 verschillende opdrachten zijn vermeld met een symbooltekeningetje op de achterzijde van het gezichtenkaartje.
Mogelijke opdrachten: druk de emotie uit met je gezicht of lichaam, druk de emotie uit met je stem of met een muziekinstrument, druk de emotie uit met een kleur of met een tekening,  druk de emotie uit door een gebeurtenis te vertellen welke je meemaakte, druk de emotie door een gebeurtenis welke in je opkomt als je in bed ligt, enz
Op het einde van het spel geeft elke speler aan een andere speler van zijn keuze een pluimkaartje en maakt een persoonlijk compliment gericht aan deze medespeler.
Je kan het spel eerst introduceren met de grote emotieplaten: vertel dan over de emotie, mogelijke gebeurtenissen in verband met de emotie, vraag naar belevenissen van de spelers zelf, je kan ook prenten uitknippen uit tijdschriften, emoties uitbeelden met je gezicht of lichaam.