Kinderen zijn geen puppy's

Langzaam sijpelt het besef door dat er niet één grote waarheid is over opvoeding en dat het leven niet zo maakbaar is als we zouden willen.
Om onze eigen weg in opvoeding te vinden, hebben we de hulp nodig van ons innerlijk kompas.
Als dat kompas in de war is, dreigen we het noorden kwijt te geraken, en weten we niet meer hoe we onszelf en onze kinderen moeten sturen.
Ons innerlijk kompas kan verstoord geraken als we onvoldoende aandacht geven aan wat we werkelijk denken, voelen en waarnemen.
Als we voeling verliezen met onze grote bestemming, zwalpen we op een woelige zee.
We proberen krampachtig de controle vast te houden, waardoor onze focus in opvoeding komt te liggen op korte termijn gedragscontrole.
Wat als we zouden bekijken wat kinderen werkelijk van ons nodig hebben om uit te groeien tot zelfbewuste en zelfstandige volwassenen?
Wat zijn helpende of belemmerende factoren in de ontwikkeling?
Wat wordt mogelijk als we, voorbij de korte termijn gedragscontrole, focussen op de ontwikkeling over een langere termijn?
Hoe kunnen we een richtinggevende autoriteit zijn zonder autoritair te zijn?
Hoe kunnen we ons eigen onvermogen benutten als kans om zelf te groeien en te leren?
Als je dit soort vragen wil exploreren, dan is dit boek speciaal voor jou geschreven.