Drankvergunning reizende drankgelegenheid
Een reizende drankgelegenheid is een drankgelegenheid die gehouden wordt in boten, in kermis- en marktkramen, of andere inrichtingen welke doorgaans van de ene naar de andere plaats worden overgebracht.
Een ondernemer die uitbater is van een reizende drankgelegenheid (bv. tapwagen, mobiele cocktailbar, marktkramer ...) heeft een drankvergunning nodig voor het schenken van alcohol voor consumptie ter plaatse.
Het gaat om gegiste dranken (bv. bier, wijn, mousserende wijn …) en sterke dranken (bv. gin, cognac, cocktails …)
Je vraagt deze vergunning aan via het aanvraagformulier.
Na controle van de moraliteit (op basis van het uittreksel uit het strafregister) levert het college van burgemeester en schepenen de drankvergunning af.
Deze vergunning is persoonsgebonden en kan niet worden overgedragen. Ze geldt voor het ganse grondgebied van België.
Voor het verkrijgen van een drankvergunning moet je voldoen aan de (door de federale overheid bepaalde) moraliteitsvoorwaarden.
De controle van deze moraliteitsvoorwaarden gebeurt op basis van een uittreksel uit het strafregister (uittreksel strafregister model 596.1, met het oog op het verkrijgen van een drankvergunning).
Dit attest moet aangeleverd worden door:
- de uitbater
- de eventuele zaakvoerder of zijn aangestelde
- de inwonende personen die in de uitbating zouden kunnen deelnemen
Indien de uitbating in handen is van een vennootschap, moeten alle medezaakvoerders een attest kunnen voorleggen.
De moraliteitsvoorwaarden zijn persoonsgeboden.
De vergunning wordt kosteloos afgeleverd.
- KB van 3 april 1953 tot samenordening van de wetsbepalingen inzake de slijterijen van gegiste dranken
- KB van 4 april 1953 tot regeling van de uitvoering van de wetsbepalingen inzake de slijterijen van gegiste dranken
- Wet van 28 december 1983 betreffende het verstrekken van sterke drank en het betreffende vergunningsrecht
- Wet van 15 december 2005 houdende administratieve vereenvoudiging II